ഞാന്‍ വേദനിക്കില്ല
മുഖത്തിന്റെ മിനുപ്പ് നഷ്ടമായതിലും നിരാശയില്ല
തടിച്ചു വീര്‍ത്ത ശരീരവും എന്നെ തളര്‍ത്തിയില്ല
ഞരമ്പ് പൊന്തിയ കൈകാലുകളിലും ഞാന്‍ അസ്വസ്ഥയല്ല
വരകള്‍ നിറഞ്ഞ വിരലുകളെ മറക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നില്ല
ഉരമേറിയ ഉള്ളം കയ്യിനെ മിനുസമാക്കുന്നതേയില്ല
നേരാണവർ പറഞ്ഞത്
തെല്ലും പരിചരിക്കാഞ്ഞിട്ട് പറ്റിയത് തന്നെ
മണ്ണിനെ ആലിംഗനം ചെയ്യുന്ന നിമിഷമേതെന്ന്
കാതോര്‍ത്തിരിക്കുന്ന ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നതെങ്ങനെ
പുഴുക്കള്‍ക്കിരയാവുന്ന വെറും ദേഹത്തെ
എന്നിട്ടും ഞാനസ്വസ്ഥ
അന്നത്തിനു മുമ്പില്‍ ആര്‍ത്തി പൂണ്ടിരിക്കുമ്പോഴും
എനിക്ക് മുന്നില്‍ കൈകൂപ്പിയ കുഞ്ഞുങ്ങളെയോര്‍ത്ത്
അച്ചന്റെ മക്കളെ പെറ്റ പെണ്ണിനെയോര്‍ത്ത്
ആരുടെയോ ഭ്രാന്തിനിരയായ് ആരോ പെറ്റിട്ട് ഓടയില്‍തള്ളിയ
പൈതങ്ങളെയോര്‍ത്ത്
നിലത്ത് വീണ പഴം ചക്കക്ക് തുല്യമായിരുന്നു താനെന്ന് പറഞ്ഞ പ്രിയ സുഹൃത്തിനെയോർത്ത്‌
ഉള്ളിലെ അടങ്ങാത്ത വേദന
ചോരയൊലിക്കുന്ന മുറിവിന്റെ നീറ്റലും
